Dziembowski.pl
Zbigniew Dziembowski
Tel: (+48) 322 380 680 | Fax: (+48) 322 380 680 | Email: zbigniew(@)dziembowski.pl
Zbigniew Dziembowski | Tel./Fax: (+48) 322 380 680 | Email: zbigniew(@)dziembowski.pl
HERALDYKA UKRAIŃSKA
Ruryk,
założyciel
dynastii
Rurykowiczów
będący
jednym
z
wodzów
szwedzkich
Waregów,
zjednoczył
pod
swą
władzą
Waregów,
Słowian
Ilmeńskich
oraz
Krywiczy
i
ok.
860–862
r.
utworzył
Ruś
Nowogrodzką.
Inni
wodzowie
normańscy
Askold
i
Dir
udali
się
w
dół
Dniepru
i
zawładnęli
państwem
plemiennym
Polan
z
ich
największym
grodem
Kijowem.
Jednak
ok.
880–884
r.
państwo
Askolda
i
Dira
zostało
podbite
przez
kniazia
nowogrodzkiego
Olega
Mądrego
(syna
Ruryka),
który
przeniósł stolicę swego państwa do Kijowa. Wydarzenia te dały początek Rusi Kijowskiej.
W
988
r.
potomek
Ruryka
Włodzimierz
I
Wielki
przyjął
chrzest
z
Bizancjum.
Umocniony
został
tym
samym
wpływ
kultury
greckiej
na
Rusi.
Mimo
tego,
że
Ruś
Kijowska
zajmowała
jeden
z
największych
obszarów
w
ówczesnej
Europie
i
była
licznie
zaludniona,
na
jej
potencjale
odbijały
się
ciągłe
walki
wewnętrzne,
a
także
zagrożenie
ze
strony
ludów
koczowniczych
zamieszkujących stepy nadczarnomorskie.
Niestety
Ruś
Kijowska
w
XI
w.,
podobnie
jak
Polska
w
XII
w.,
znalazła
się
w
okresie
rozbicia
dzielnicowego.
W
latach
1223-
1240
roku
na
skutek
najazdu
mongolskiego
większość
księstw
ruskich
utraciła
niezależność
polityczną
na
rzecz
Złotej
Ordy.
Korzystając
z
rozbicia
dzielnicowego
i
osłabienia
Rusi
walkami
z
Tatarami,
Wielkie
Księstwo
Litewskie
w
latach
1240–1392
podbiło
większość
zachodnich
księstw
ruskich,
a
pozostałe
księstwa
udzielne:
Jarosław,
Rostów,
Nowogród
Wielki, Twer i Psków w XV w. zostały podbite przez Wielkie Księstwo Moskiewskie.
Z
kolei
Ruś
Czerwona
została
w
XIV
wieku
włączona
do
Królestwa
Polskiego
na
zasadach
autonomicznych.
Mimo
że
tereny
te
już
kilkakrotnie
wcześniej
wchodziły
pod
jurysdykcję
polską,
to
od
tego
czasu
datuje
się
zwrot
polskiej
polityki
zagranicznej
z
zachodu
na
wschód,
a
język
ruski
stał
się
jednym
z
oficjalnych
języków
na
wschodnich
terenach
Korony
Królestwa Polskiego.
W
dawnej
heraldyce
ruskiej
często
występują
znaki,
przypominające
gmerki
lub
pismo
runiczne,
co
stało
się
zresztą
podstawą
kontrowersyjnej
teorii
o
runicznym
pochodzeniu
niektórych
najstarszych
herbów.
Nieco
podobne
do
polskich
godła
występujące
w
dawnych
herbach
i
znakach
rodowych
mieszkańców
Litwy,
Białorusi
i
Ukrainy,
jeszcze
w
czasach
przed
połączeniem
z
Królestwrm
Polskim,
heraldycy
obecnie
wywodzą
od
tamg
sarmackich.
Tamgi
pochodzą
od
prymitywnych
znaków
plemiennych,
rodowych
i
własnościowych
dawnych
ludów
Wielkiego
Stepu,
używanych
m.in.
do
oznaczania
koni,
bydła,
sprzętów
i
uzbrojenia.
Miały
także
związek
z
magicznymi
symbolami
i
praktykami
szamańskimi,
będąc
uproszczonym
wyobrażeniem
zwierzęcia,
ptaka
bądź
elementu
uzbrojenia:
strzała,
podkowa,
łuk,
szabla
itp.
Z
tamg wywodzą się m.in. znaki pieczętne Rurykowiczów, a także Tryzub.
2.10.1413
r.
Królestwo
Polskie
i
Wielkie
Księstwo
Litewskie
zawarły
unię
w
Horodle.
Aby
utrwalić
związki
szlachty
obu
państw
dokonano
adopcji
najwybitniejszych
rodów
bojarów
litewsko-ruskich
do
polskich
rodów
heraldycznych.
W
ten
sposób
szlachta
WKL
weszła
w
orbitę
polskiego
systemu
heraldycznego.
Heraldyka
rodowa
litewsko-białoruska
i
ukraińska
rozwijały
się
w
ramach
tego
systemu,
przystosowując
do
jego
wzorców
własne
wcześniejsze
tradycje
heraldyczne.
Większość
szlachty
WKL
przyjęła
z
czasem
herby
polskie,
ale
część
nadal
używała
dawnych
znaków
pieczętnych,
określanych
jako
"herby
własne"
rodów.
Te
dawne
znaki
rodowe
świadczące
o
długiej
historii
rodów
litewsko-ruskich podkreślają pewną odrębność szlachty z ziem ukraińskich również we wspólnej Rzeczypospolitej.
Herb DOŁĘGA odm.
Herb DOŁĘGA odmiana hrabiów Szeptyckich,
m.in. Andrzej (Roman) Szeptycki (1865-1944),
arcybiskup metropolita lwowski i halicki
obrządku bizantyjsko-ukraińskiego.
więcej
Herb KURCZ (Kurcewicz)
Herb KURCZ (Kurcewicz) staroruskiego rodu
kniaziów Kurcewiczów. Odmiany herbu KURCZ
(Kołodyn) używał Iwan Mazepa Kołodyński
(1639-1709), hetman Ukrainy Lewobrzeżnej.
więcej
Herb ABDANK
Herb ABDANK - polski herb szlachecki. Jeden z
herbów unii horodelskiej. Z tego rodu m.in.
Bohdan Chmielnicki (1595-1657), hetman
zaporoski.
więcej